[00:09.333]Written by ：August/ชูเกียรติศักดิ์วีระกุล/กู๋ธีร์ชัยธีระสุเวท
[00:21.29]โอยามเช้ายิ้มมา
[00:22.676]จงเปิดตารับแสงใหม่
[00:25.874]ขอบคุณสวรรค์เหลือเกินที่ให้ชีวิตในวันต่อไป
[00:30.240]เมื่อดวงตะวันถอนหายใจเป็นไออุ่น
[00:33.225]เพื่อให้โลกหมุนด้วยอุ่นไอ
[00:35.544]ก่อนที่เราจะเดินทางไกลไปสู่ยามสาย
[00:39.911]จะละลายละลาย
[00:44.91]ละลายละลายเป็นฝุ่นไอ
[00:50.318]โอยามสายมาแล้วก็คงไม่แคล้วต้องค้นหา
[00:55.212]ชีวิตวุ่นวายสับสนดังเกิดเป็นคนย่อมมีปัญหา
[00:59.679]ว่าจะเอาไงดีอะไปไงดีอะ
[01:02.681]ถ้าไปไม่ถึงก็คงเป็นเรื่องของโชคชะตา
[01:07.791]ถ้ามีเวลาตักตวงให้พอไม่ต้องรอถึงโลกหน้า
[01:49.553]โอยามบ่ายคล้อยมีแต่รอยแผลเต็มร่าง
[01:53.999]ที่เจ็บอยู่ก็ไม่รู้บรรเทาที่ปวดร้าวอยู่ก็ไม่รู้เลือนลาง
[01:58.760]จะรักษาด้วยยาอะไร
[02:01.361]ถ้ามีเก็บไว้คงช่วยได้บ้าง
[02:03.817]แต่เจ็บป่วยกายนั้นไม่เท่าไหร่
[02:05.682]แต่กลัวใจแต่กลัวใจ
[02:09.735]แต่เจ็บป่วยกายนั้นไม่เท่าไหร่
[02:10.927]แต่กลัวใจถูกทิ้งให้อ้างว้าง
[02:18.788]โอยามเย็นแสนงาม
[02:20.105]อยากอยู่อย่างนี้ให้นานเท่านาน
[02:23.282]กว่าจะมีเวลาชื่นชม
[02:25.583]ก็ไม่รู้เหลืออีกกี่วัน
[02:28.50]ดวงอาทิตย์ดวงเดิมจึงงามทวี
[02:30.342]เพราะตอนนี้หัวใจหวั่น
[02:32.907]ว่าเมื่อดวงตะวันลับลง
[02:34.544]แล้วเราก็คงไม่ลับไปพร้อมกัน